in the power of love u2

Ο χορός συνεχίζεται..   Έχει αραιώσει Ο κόσμος στην αίθουσα..  και έτσι έχεις τη δυνατότητα να κινηθείς στο χώρο να κοιτάξεις γύρω να απλώσεις τα χέρια σου να κάνεις φιγούρες...

Η μουσικη καμία φορά γίνεται κουραστική όταν είναι μονότονη. Τότε όμως σου δίνεται η ευκαιρία να κοιτάξεις γύρω σε όλες τις κατευθύνσεις.  

Στη "συντήρηση " δηλαδή στην ξεκούραση που προκύπτει από την αδράνεια της μονοτονία εσύ ανακαλύπτεις... τα φώτα τριγύρω  αναβοσβήνουν...

Δεν μπορείς να.μην παρασυρθεις από το ποτάμι... του χορου..

Η τάδε κάθεται στο τραπέζι... δε συμμετέχει.  Ο τάδε με αργά αλλά σταθερά βήματα χορευτικά προσπαθεί να προσεγγίσει και να της τραβήξει την προσοχή...

Τς ματια συναντιουνται...και αποφεύγονται..  η σκηνή επαναλαμβανεται. Θέλει θάρρος...

"Τι να κάνω λέει το τραγούδι... τον εαυτό μου χάνω...

Sweet dreams are melodies....

Somebody wants to use you...

 Ο κήπος ο κήπος είναι το ησυχαστήριο...εκεί που σκέφτεσαι ότι πέρασες όλη τη νύχτα απλά χορεύοντας..  απλά κοιτώντας απλά συμμετέχοντες σε μια μυσταγωγία του ποτού της κίνησης και της αειθαλής του καπνισμενου τσιγάρου ηλεκτρονικού η μη... 

Η μουσικη ακούγεται από μακριά σαν αχος.... αναλόγως που κάθεσαι ξεκάρφωτο από την παρέα μπορεί να σε Πάρου σα σερβιτόρο η φύλακα του μαγαζιού....

Σε χαίρετανε κιόλας......

Αλλάζει το κλίμα δυναμώνει η μουσική.  Μήπως να συνεχίσω; μήπως να μπω; μήπως να κάτσω απλά εδώ ώστε να τελειώσει η βαρδια;

Δεν ξέρω ...

Και που πήγε η power of love των U2???? Είναι εδώ...η....άλλου;