Στο λιμάνι επικρατεί η ίδια ηρεμία. Κάποια αυτοκίνητα έχουν ήδη έρθει και οι οδηγοί τους περιμένουν υπομονετικά με τον καφέ στο χέρι . Κάποιες σκόρπιες συζητήσεις από τους ντόπιους γύρω γύρω. Η ώρα είναι πρωινή και σίγουρα κάνεις δεν είναι χαρούμενος που αφήνει το νησί μας.
Βγάζω φωτογραφίες γύρω γύρω τα τοπία.. κάπου απέναντι είναι η η Αγία Ευθυμία κάπου πιο κει ο Καραβομυλος και κάπου πίσω μου είναι τα σπήλαια Μελισσανη και Δρογαράτη.
Δεν επισκέφτηκα σ αυτό το ταξίδι το νεκροταφειο. Δεν χαιρέτησα. Έχω ακόμα μια ευκαιρία...
Ξάφνου ένα ζευγάρι με δύο μωράκια αλλοδαποί μου ζητάνε να τους βγάλω μια φωτογραφία.. Mister.... could you take a photo of us.... και το κανω με μεγάλη ευχαρίστηση...
Με φόντο το πλοίο που πλησιάζει σιγά σιγά το λιμάνι. Ήρθε η ώρα. Θα πρέπει να αποχαιρετήσω. 25η Μαρτίου σήμερα και βρίσκομαι μακριά από εστίες οικογένειας. Σπάνιο. Δε θέλω να το κάνω συχνά. Δεν μπορώ...
Ο έλεγχος των εισιτηρίων γρήγορος και παρκάρουμε στο αμπάρι. Ανεβαίνω στο βασικό χώρο και εξερευνώντας τους γύρω , όλο τουρίστες... και ντόπιοι που πάνε σε κάποια δουλειά. Φοιτητές και φοιτήτριες που επιστρέφουν στη χολή τους σε Πάτρα και Αθήνα και αλλού όπως αυτή που με κοίταξε με χαμόγελο την ώρα που κοιμισμένος προσπαθούσα να πληρώσω έναν καφέ μήπως ξυπνήσω.
Δε θέλω να κάτσω μέσα δε θέλω να βρω γνωστούς αν και βρήκα χαιρέτησα και είπα τα τυπικά.
Η θάλασσα λάδι.ενταξει όχι και τόσο. Ήταν τουλάχιστον όταν ξεκινήσαμε αλλά στο λιμάνι πάντα είναι λάδι. Στο σπίτι είναι πάντα λάδι ακόμα και αν ανακατεύεται ακόμα κι αν τηγανιζεται ακόμα ακόμα ακόμα... εκει βρίσκεις απαγγιο κι απανεμι.
Ταξιδεύουμε. Το ταξίδι θα διαρκέσει τρισιμισυ ώρες.υπομονη και εντυπωση.... εντυπωση όλης της εμπειρίας που πρόκειται να ζήσουμε μέχρι να ξαναπιάσουμε τιμόνι.
Κάθομαι έξω. Με πνιγει το μεσα .κρύο δεν κανει. Αέρας φυσά χωρίς πολύ κύμα.. Κάποιο κεφάλι τυλίχθηκε με σκούφο.... ένας τύπος καπνίζει την πιπα του... το προσωπικό του καραβιου γυρνάει γύρω γύρω σα μέλισσα...και γω γράφω... Καλό μας ταξιδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου