Αιγαίο πέλαγος. .

Δεν είμαι τόσο σίγουρος αν είμαι ενθουσιώδης όσο ήμουν το πρωί και δεν μπορώ να πω πως και το πρωί ήμουν ενθουσιώδης.... Έχει φτάσει μια η ώρα και έχω πιάσει γνωριμία με τη φύση... την πραγματική φύση... βρίσκομαι μέσα στη μέση του Αιγίου πελάγους κάπου μετά τη Μύκονο προς Άγιο Κυρηκο... το κούνημα έχει γίνει πιο δυνατό. Η θάλασσα και ο αέρας δε χαμπαριαζουν αν εσύ θέλεις να ταξιδεύεις μακρινές αποστάσεις με πλοίο... θα σου δείξουν τα δόντια τους. Η θάλασσα από τη μια θα χρησιμοποιήσει το κύμα στο οποίο θα σκάσει το βαπόρι πάνω του και ο αέρας θα φροντίσει να φυσήξει όλο το νερό σε όλο το κατάστρωμα... ενώ εκείνη την ωρα που μπορεί να έχεις κλείσει τα μάτια σου με σκοπό να σε πάρει ο ύπνος το πιο πιθανό είναι να σε ... πάρει και να σε σηκώσει μεταφέροντας σε 10 σημαντικούς πόντους παραπέρα από κει που ήσουν σταθεροποιημενος κάτι που ανήκει στη φαντασία σου. Βλέπεις διάφορες φάτσες τριγύρω απ όλες τις φυλές. Σκοπός τους είναι κι αυτών να πάνε κάπου να περάσουν καλά... και ίσως προσπαθούν να κρύψουν με μεγάλη επιτυχία ως τα τώρα το υγρό πουωθα ήθελε ευχαρίστως να βγει προς τα έξω λόγω της ζαλάδας που σου προκαλεί η όλη η κατάσταση... και όμως όλο αυτό μπορεί να μην έχει σημασία μπορεί να είναι ένα μικρό διαλλειμμα από τις διακοπές σου που μόλις αρχίζουν.  Κι έτσι αρχίζεις να συγκρατεί διαφορά αλλά πράγματα που σου τραβάνε ουσιαστικοτερα την προσοχή....

Όπως... η Μαρία αυτή που κάθισε στο απέναντι τραπέζι από σένα όταν ήρθατε σχεδόν μαζί και πιάσατε τις ... καλύτερες θέσεις στο προστατευμενο κατάστρωμα.... Η όμορφη Μαρία θα κάτσει απεναντι και θα απαλύνει τη νύστα που σου ρχεται από τις μόλις δυόμισι ώρες ύπνο που μπορεί να έχεις κάνει... και τη στιγμή που θα επιθυμούσε να πιάσεις κουβέντα μαζί της μετά από σκέψη 2 ωρών έρχεται ο ας τον πούμε Στάθης όπου χωρίς καν να ρωτήσει κάθεται αυτός δίπλα στη Μαρία η οποία δεν αντιδρά καθόλου συνεχίζοντας τον ύπνο της ενώ σε 2 ώρες αργότερα θα μιλάνε μαζί ανταλλασσοντας πληροφορίες και φαγητά... με αποκορλυφωμα η ζάλη να τους έχει φέρει κοντά με σκυμμένο το κεφάλι πάνω στο τραπέζι να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου η της ζαλης...

Είναι ας πούμε και η Τζούλια και η Ελένη που εκεί που κάθεσαι άνετα στο τραπέζι που έχεις πιάσε με τόσο κόπο και έχεις προσφέρει και στους δίπλα που κάθονται από τη δεξιά μεριά,  που έρχονται και απλά παρατάνε τα πράγματα τους πάνω στο τραπέζι χωρίς να πουν κι αυτές ένα συγνώμη απλά κάθονται και αρχίζουν τις κουβέντες και τα κουτσομπολιά της δουλειάς.... έτσι κι αλλιώς θα πιάσεις και συ κουβέντα αργότερα...

Είναι και κείνη η παρέα ή μεγάλη πιο κάτω που είναι προετοιμασμενη για Μύκονο και ετοιμάζεται με αστεία και πειράγματα... ειδικά όταν το καράβι κουνάει πολύ και τα νερά βρεθούν τα πάντα γύρω κραυγές "βοηθειας" ακούγονται για πλάκα για να σατυρισουν τη φάση να γελάσουν με τον στιγμιαίο κίνδυνο αφού υπαρχει(;) απόλυτη εμπιστοσύνη στο καράβι και τον καπετάνιο... 

Πάντα η αμφιβολία βοηθάει στις ανάποδες σκέψεις...

Και είναι κι ο Ρίκο... Ο οποίος έχει έρθει με την παρέα του το Γιώργο με το φίλο του το Γιάννη και τη μικρή του σκυλίτσα.. Ο Ρίκο το πρώην αδεσποτακι όπου βρήκε στέγη και αγάπη στο φίλο του το Γιώργο. Ο Ρίκο που σε κοιτάζει στα μάτια... αναζητώντας επαφή και σου γλύφει τα ποδάρια μήπως και του δώσεις από κείνη την κοτοπιτα που του βασανίζει τα ρουθούνια τόση ώρα... Ο Ρίκο που προσπαθεί να καταλαβειβαπο που έρχεται όλο αυτό το νερό που πέφτει από τα προστατευτικα παραπετασματα του πλοίου καθώς το κύμα σκάει πάνω σ αυτά και απλώνεται σ όλο το χώρο.... Ο Ρίκο που μάλλον καταλαβαίνει πως ... δε νιώθεις και πάρα πολύ καλά... και εισαι όλη την ώρα κοντά σου... αλλά δεν κάνει καθόλου φασαρία όσο εκεινο το μαύρο μικρότερης ηλικίας κουτάβι που γαυγίζει χωρίς λόγο...

Όλα αυτά σε απορροφούν και σε κάνουν τελικά να προσανατολιζεσαι προς τον ένα και μοναδικό στόχο κι αυτός είναι το ταξίδι... και ο προορισμός να περάσεις καλά...ακόμα κι αν διστάζεις να φας το κομμάτι αυτής της κοτοπιτας γιατί φοβάσαι το αποτέλεσμα της ζαλης... στονκατω κάτω της γραφής έχεις ανθρώπους γύρω σου μαζί με σένα... έχεις κι ανθρώπους στο τηλέφωνο Ν ανησυχούν και να σε παίρνουν κάθε μία ώρα... έχεις κι άλλους ανθρώπους που ζητάνε να μάθουν περισσότερα από το ταξίδι και να τους δείξεις στιγμιότυπα από τη... φουρτούνα...

Το Netflix  και το βιβλίο δεν μπορούν να καλύψουν αυτό που περνάς...

Η Μαρία και ο Στάθης ξύπνησαν... Ο Γιώργος και ο Γιάννης ζαλισμενοι ακόμα σταμάτησαν τις κουβέντες... Ο Ρίκο με κοιτάζει σα να μου λέει γιατί τον έχω παρατήσει και δεν τον χαϊδεύω...

Ο αέρας φυσά λίγο πιο ... λίγο με λιγότερη ένταση. . Ίσως σε λίγο ξαναρχίσει... ίσως σε λίγο να μην μπορώ να γράψω άνετα... Καλό μου ταξίδι... και σε οποίους άλλους είναι μαζί μου...

Practica

Ο χώρος στην αρχή είναι άδειος... στημένος όμως στην εντέλεια για να υποδεχτεί αυτούς που πρόκειται να ξετυλίξουν τα κορμιά τους σε μία ιεροτελεστία που αφορά τον βασιλιά των χορών στη γη. Το Tango.

Το περιβάλλον αποτελεί μια τέλεια απομίμηση χώρου σε ένα πλούσιο σπίτι κάπου στην Αργεντινή η την εικόνα ενός club κάπου στη δεκαετία του 30 40 50 όπου κάποιος Ωνάσης μπορεί να έχει επισκεφτεί την αγαπημένη του στο Μπουένος Άιρες...

Τραπέζια μαρμάρινα με σκαλιστα πόδια πολυθρόνες Λουί κενζ σκαλιστες οροφές  κουρτίνες στο χρώμα του κόκκινου κρεμασμένος με στυλ που σε παραπέμπει σε κει την εποχή...

Σιγά σιγά ο χώρος γεμίζει... Ζευγάρια και μόνα άτομα μπαίνουν και αρχίζουν να κάνουν τις πρώτες τους φιγούρες. Στριφογυριυν είτε γύρω από τον εαυτό τους είτε με τον/την παρτενέρ τους με δειλά η έμπειρα βήματα αν είναι πρωτάρηδες η πιο πεπειραμένος χορευτές.

Στους καναπέδες κάθονται αυτοί που πρόκειται να ετοιμαστούν η εκείνοι που μπορεί να μηνε έχουν ιδέα από χορό όπως εγώ...

Η διαδικασία είναι απλή αν και καμιά φορά ψυχοφθορα παρόλο που πάει κάποιος για διασκέδαση.. 

Για να καλέσεις η να σε καλέσουν υπάρχουν κανόνες... Πρέπει να κάνεις εκείνο το νεύμα σε κείνον η σε κείνη που επιλογές να είναι η ντάμα η ο καβαλιέρος σου. Η μία η ο άλλος θα αποδεχθεί η θα αρνηθεί με αντίστοιχο νεύμα και αν όλα πάνε καλά Αρχίζει η τελετή.

Πιάνονται ακουμπώντας ο ένας τον άλλον και τα σώματα πρέπει να πάρουν τη σωστή στάση για την εκκίνηση. Νομίζω πως ο άντρας πρέπει να οδηγήσει ως καβαλιέρος στα βλήματα του χορομυ. 

Λυγίζουναι τα πόδια αριστερά δεξιά μπροστά πίσω και πάνω στη βαση που δημιουργείται η ντάμα μπορεί να κάνει οποιαδήποτε κίνηση στηριζόμενη στα μπράτσα του καβαλιέρος της.

Στριφογυριζουν σε ένα σύννεφο μουσικής και ρυθμού γύρω γύρω αποφεύγοντας τα άλλα ζευγάρια...

Το ταγκο είναι ιδιαίτερο είναι μαγεία είναι κάτι που απαιτεί προσήλωση από τους συμμετέχοντες. Το λάθος πληρώνεται από την επόμενη μη αποδοχή του καβαλιερου η της ντάμας σε ένα επαναληπτικό νεύμα καθώς μπορεί να μην εμφανίσεις στα μάτια στου συγχορευτη σου ότι τα πήγες καλά...

Στόχος είναι η τελειότητα μέσα από το pracrica μέσα από τις ασκήσεις το δοκίμασα διαφορετικών συντρόφων με σα στο διάστημα των 5 λεπτών που θα κρατάει το κάθε τραγούδι.

Βέβαια υπάρχει και το campio η αλλαγή δηλαδή το παιχνίδι που σε κάνει να αλλάζεις συνέχεια παρτενέρ και να δοκιμάζετε τις ικανότητες σας ώστε να γίνεστε ακόμα καλύτεροι... 

Ώστε στη Μιλογκα να είστε κάτι παραπάνω από καλοί... αλλά αυτό είναι άλλη μέρα...

Αναμνήσεις και ωραίες εικόνες....

Σταθμός τραινου

Τελικά όταν κάθεσαι και περιμένεις στο σταθμό του τραίνου βλέπεις ενδιαφέροντα πράγματα να γίνονται.

Άνθρωποι απ όλες τις φυλές μπαινοβγαινουν από τον έλεγχο των εισιτηρίων αγχωμένος να πάνε η να έρθουν να φτάσουν γρήγορα στον προορισμό τους.

Τα μάτια τους αν τα κοιτάξεις προσεχτικά δύσκολα θα σου δώσουν την αίσθηση της ξεγνοιασιάς ιδιαιτέρως αν πρόκειται για ώρα αιχμής.

Έρχεται το τραίνο και βιαστικά αυτοί που είναι να επιβιβάστηκε θα πρέπει να μπουν μέσα πάρει θυσία όσο γεμάτο και να είναι το βαγόνι όσο και να εκτοξεύονται απειλές από αυτούς που είναι ήδη μέσα ότι δε θα χωρέσουν και να πάνε αλλού.

Αλλά και αυτοί που βγαίνουν έχοντας φτάσει στον ενδιάμεσο η στον κύριο προορισμό τους δεν ανακουφιζονται που επιτευχθεί ο στόχος τους.

Οι πρώτοι γιατί θα πρέπει από δω και πέρα να πάρουν ταξί άλλο μέσο συγκοινωνίας για να πάνε με τα πόδια ενώ οι άλλοι γιατί συνειδητοποιουν ότι ξαναρχίζει μια μέρα δουλειάς και υποχρεωσης.  Πότε είχε τελειωσει;

Το πιο αξιοπρόσεκτο βέβαια είναι η επικύρωση των εισιτηρίων καθώς δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα ακόμα κι αυτο το αντίτιμο του τραινου να πληρώσουν οπότε όταν φτάνει η ώρα να βρεθούν μπροστά στο ψυχρό μηχάνημα επικύρωσης υπάρχουν επιλογές όπως : 1. Το χουμε ακυρώνουμε προχωράμε

2. Δεν το χουμε περιμένει να περάσει κάποιος άλλος και μεις μαζί τους κοινωνική αλληλεγγύη χωρίς ερώτηση

3. Μας καταλαβαίνουν πως έχουμε προβλημα και μας βοηθάνε επί τούτου προτρεποντας μας να περάσουμε μαζί τους η χτυπάνε το εισιτήριο λη κάρτα τους για να περάσουμε μόνο εμείς...

4. Υπάρχουν κι αυτοί που ξαφνιαζονται καθώς το υπόλοιπο της κάρτας τους δεν επαρκει" και κοιτάζουν απεγνωσμένα τριγύρω γιατί δεν είναι απαραίτητα άνθρωποι που δεν έχουν η που δεν θέλουν να έχουν

5. Υπάρχουν κι αυτοί που ευσυνείδητα δεν πληρώνουν δεν ακυρώνουν απλά χρησιμοποιούν όλους τους παραπάνω τρόπους για να το εκμεταλευτουν να κινηθούν

Και υπάρχουμε και μεις οι απλοί θεατές έξω από το σταθμό... να παρακολουθούμε τις ξεχωριστές περιπτώσεις, την είσοδο και την έξοδο στη μυρμηγκοφωλια... των ανθρώπων...

Athens Irish Festival Haidari

Βρισκόμαστε στο Athens Irish Festival στο Χαϊδάρι.  Θα δούμε πόσο και τι θα καλύψουμε από την τελευταία μέρα των εκδηλωσεων

Ακόμα δεν έχει αρχίσει κάτι... οι μπύρες Γκίνες έχουν ήδη σερβιριστεί.. 

Αρχίζουμε με ένα workshop... με την Άνετα...

Το workshop είναι χορευτικό.....

Και το μάθημα δυναμώνει το ρυθμό του stafold 

....

Ο χορός κονιμαρα παίρνει υπόσταση και όλοι και όλες ακολουθούν...

Με Άσμα κορντις συνέχεια....η όπως σωστά πρέπει να είναι... 

Το συγκρότημα είναι ελληνικό  και τραγουδάει παραδοσιακά ελληνικά και όπως ακούμε και παραδοσιακά ιρλανδικά τραγουδια

Τελειώσαμε το συγκεκρινονσυγκροτημα με το ρατλινγκ ... κάτι... δεν είμαι γνωστής αλλά ήταν τέλειοι!

Δυστυχώς πρέπει να φύγουμε... περάσανε υπέροχα....

rockwood

Skyfall... το τραγούδι με το άκουσμα του Τζέιμς μποντ ακούγεται στο χώρο... Η επιβλητική φωνή της τραγουδίστριας και του συγκροτήματος καθηλώνοντας τους θεατές...

Μια μπύρα και μια καλή θέση στο μπαρ σε αποζημιώνουν για τα τόσα ταξί που πήρα για να έρθω...

Επίσης η παρέα καλή... κλασική... αν και ...δεν με περίμενε....

Συνεχίζουμε... σε γνώρισα στο ΙΚΑ.... κλπ...

Τρίτο ποτό και αντέχονται όλα... για αλο λόγο πήγα άλλο λόγο βρήκα και αλλιώς παίρνω πάντα καλά!

Και συνεχίζουμε με το Κρουαζιέρα θα σε πάω γιατί μόνο να ονειρεύομαστε μπορούμε......

Και μετά από Άννα Ευλαμπια και Φανή... τραγούδι της Ευσταθιας και" όλα αλλάζουν..."

Το κοινό είναι ενθουσιασμένο.... 

"Η κάθοδος των Μοιραίων " συνεχίζεται...

Candy candy I can't let you go...

Κλείνουμε με το Τσικαμπουμ κι όλα γυρίζουν στο κεφάλι μου...

Τεχνίτη Νοημοσύνη - Ενημέρωση στο ΑΣΤΥ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΩΝ

Βρέθηκα χθες στην Κηφισιά στην πλατεία Αιγυπτιωτων στο χώρο του αντίστοιχου συλλόγου και παρακολούθησα μια διάλεξη που έγινε από το συνάδελφο και φίλο μου Νίκο Ραίση. 

Ο κυριος Ραίσης, καταρτισμενος στον τομέα της πληροφορικής η όπως ονομαζόταν σε καθε εποχη στη διάρκεια της θητείας του 55 χρόνια  στο χωρο πραγματοποίησε με επιτυχία κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη ενός κοινού που διψαγε για γνώση να προβάλει άρτια και με όση τεχνική λεπτομέρεια ήταν απαραίτητη,  μια παρουσίαση του τι είναι η τεχνίτη νοημοσύνη, πως λειτουργεί  , που τη συναντούμε στη ζωή μας, ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια ενδεχομένως τα μειονεκτήματα της χρήσης και της λειτουργίας της. 

Τέθηκαν κρίσιμα ερωτήματα από τον ιθύνοντα σχετικά με τα θεματα ηθικής και δεοντολογιας που διέπει μια μελλοντική συνυπαρξη ανθρώπων,  εργαζομένων και ρομπότ εργαζομένων ίσως όχι αύριο ίσως όχι αυτόν ή τον επόμενο χρόνο αλλά πιο κοντά πια στην τωρινή ζωή μας.

Η γλώσσα μεστή με παραδείγματα από την εμπειρία στην πολυετή εργασία να αντιπαραβαλλονται με σύγχρονα παραδείγματα χρήσης της ΤΝ ώστε το κοινό να μπορεί να τη δει ως τη νέα επανάσταση σε σχέση με την προηγούμενη βιομηχανική επανάσταση και να κατανοήσει ότι οποίες αλλαγές και καταστάσεις προκαλούνται από τις εκάστοτε τέσσερις τεχνολογικές επαναστάσεις στη διάρκεια ζωής του ανθρώπου παρόμοιες θα προκύψουν και με την επανάσταση που προκαλείται από τη χρήση και αποδοχή της ΤΝ. 

Ποια θα είναι η θέση του ανθρώπου,  ποιος ο ρόλος του , ποιες ενέργειες πρέπει να κάνει ώστε να συμπορευτει με το νέο "εργαλείο" "ανταγωνιστη" η "συνεργατη" σε κάτι που ξεκίνησε δειλά και φιλόδοξα στα μέσα του προηγούμενου αιώνα και εξελίσσεται με γεωμετρική πρόοδο στα χρόνια που διανύουμε. 

Αξίζει να σημειωθεί πως το κοινό που ήρθε να παρακολουθήσει τη διάλεξη περιλάμβανε ανθρώπους οι οποίοι αν και σε ηλικια που θα μπορούσαν να αποστασιοποιηθουν από τις εξελίξεις διψαγαν για γνώση και πληροφορία. 

Άνθρωποι της δημοτικης αρχής καθώς και άνθρωποι της πληροφορικής παρακολούθησα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Ευχαριστούμε Νίκο. Καλή συνέχεια στις υπόλοιπες δράσεις σου.

Επιταφιος

18 Απριλίου 2025. Έξω από την Αγία Αναστασία στον Περισσο. Περιμένουμε να αρχίσει η περιφορά του Επιταφιου. Είναι ακόμα νωρίς αλλά το Αι γενναιαι  πασαι ήδη ακούγεται... Πόσες μνήμες με γεμίζει... Από διαφορετικα "χρονολογια" και διάφορες εποχές. Είτε όταν ζούσα το μακρινό 1980 είτε όταν ζούσα πριν από διάφορα προσωπικά συμβάντα στη ζωή μου. Το κύριο μέρος όμως τελικά είναι ο Περισσός.  Η περιοχή των προσφύγων.  Ο τόπος που κάποτε ορίστηκε να φιλοξενήσει ταλαιπωρους ανθρώπους από τα πάλαι ποτέ δικά μας μερη για να ξαναφτιάξεις τη μητέρα Ελλάδα....
Ο κόσμος πολύς. Έχει γεμίσει τον περιβαλλοντα χώρο. Νέοι γέροι και παιδιά μαζί περιμένουν να βγει ο ανθοστολισμενος επιταφιος να τον ακολουθησουν στη διαδρομή από καιρός την Εκκλησιά.  Την Εκκλησιά που κάποτε πάντρεψε τους γονείς μου και φιλοξένησε στο χώρο της και στην αυλή της τα παιδιά ....
Άλλες φορές οι επιτάφιοι κάνουν τις δικές τους διαδρομές άλλες φορές συναντιουνται είτε με του Αγίου Ευσταθίου είτε με του Αγίου Στεφάνου. Εκεί, Σινωπης και Αιμιλιανου Γρεβενών.
Σε μια μυσταγωγία που κάνει ένα πλήθος πιστών να ακολουθησουν είτε για να αουγκραστουν τα λόγια της Μεγάλης Παρασκευής είτε ακόμα και να συναντιουνται με τους φίλους τους γείτονες και τις παρεες της οποίες πιθανόν να είχαν καιρό να συναντηθούν.  Δεν είναι έλλειψη σεβασμού αυτό.  Είναι μέσα στην ημέρα. Υπάρχει η θλίψη υπάρχει ο πόνος ότι ο Χριστός θα οδηγηθεί στον τάφο αλλά υπάρχει και η ελπίδα η προσμονή για την Ανάσταση.  Και την προσμονή την έχουν οι άνθρωποι όσο και την ελπίδα. Και οι άνθρωποι μιλάνε συζητούν σχολιάζουν αγαπούν μισούν κρίνουν όλα γύρω από τον επιταφιο...
Ειναι εκεί που τους ενώνει...
Υπαρχουν και αυτοί που θέλουν να τρομάζουν τον κόσμο και να ρίξουν τα βεγγαλικά τους πριν από την Ανάσταση.
Τα κεριά έχουν ανάψει. Οι μικροπωλητές προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μας και να μας κάνουν να αγοράσουμε το δικό τους κερί τη δικιά τους λαμπάδα. Υπάρχουν κι οι μπαλωναδες που θέλουν να πείσουν τους παππούδες πως τώρα είναι η κατάλληλη ώρα να πάρουν δωράκι στο εγγόνι τους...
Οχλαγωγια έξω ψαλμωδία μέσα. Ο θόρυβος γίνεται μεγαλύτερος θέλοντας να σκεπάσει τον ήχο των ιερέων... πάλι να δικαιολογησω; ποιος είμαι εγώ που θα κρινω; ένας καλαμαρας είμαι που γράφω και περιγράφω...
Σε λίγο θα τον σηκώσουν στα τέσσερα και οι ιερείς θα βγουν εξω συνοδευόμενο από τα κοριτσάκια με άσπρα φορέματα... θα κατέβουν τα σκαλοπάτια... και θα στραφούν προς τη Λόρδου Βύρωνος ... ψαλμωδίες το αιγεναιαι πασαι λίγη ησυχία λίγος σεβασμός και μετά ακολουθούν και πάλι κουβέντα... αλλά όλοι μαζί. Παιζει κι αυτό ρόλο... Ας μας δίνει κι αυτό τη δύναμη που έχουμε ανάγκη... κι ας ακολουθούμε κι ας έχουμε κι άλλες σκεψεις... ακόμα κι αν δε νιώθουμε...

Ο Βασιλευς της Δόξης μόλις εισέρχεται στο Ναο
Καλή Ανάσταση!