Amber Alert........... Δυστυχώς με άσχημη κατάληξη...

      Ένας 19χρονος ενήλικας όπως τον χαρακτηρίζουν τα site είχε χαθεί αυτές τις μέρες στο Γαλάτσι και είχε βγει και σχετική ανακοίνωση από το Χαμόγελο του παιδιού. Βρέθηκε στα Νταμάρια του Γαλατσίου νεκρός με την οικογένειά του συντετριμμένη κι όλους όσους παρακολουθούσαν τις ενέργειες για την ανεύρεσή του αγανακτισμένους - απογοητευμένους. Το νούμερο 19 σε μια ηλικία δε σημαίνει πως είναι κάποιος ενήλικας. Σημαίνει πως του επιτρέπεται μετά την ηλικία των 18 να ζει και να κινείται άνετα στις γειτονιές και στις πράξεις των ενηλίκων χωρίς να σημαίνει πως δεν χρει προστασίας από αυτούς. Εδω εμείς που θεωρούμαστε ενήλικες χρειαζόμαστε βοήθεια ανα πάσα στιγμή......

    Ενα παιδί λοιπόν βρέθηκε νεκρό στα Νταμάρια του Γαλατσίου.. ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο που θα βρεθεί νεκρό δειγμα μιας κοινωνίας που δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Πώς μπορεί να βρέθηκε εκεί αυτό το παλληκάρι; τι το οδήγησε; ποιος το παρέσυρε εκεί; τι ατύχημα μπορεί να έχει πάθει; ποια ήταν η τελευταία του επικοινωνία και γιατί έπρεπε να φτάσει στον σχεδόν έρημο αυτό τόπο; 

( ενδεικτική φωτό )

Σαν γονέας και γω δεν μπορώ να αδιαφορήσω... σα γονέας θα θελα να ξέρω πως το παιδί μου βαδίζει σε ασφαλή μονοπάτια γιατί έτσι του δίδαξα αλλά και πάλι κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η μοίρα...

Λένε πως έπεσε από μεγάλο ύψος και όλα εξετάζονται. Καλό του παράδεισο......

Eurovision 2025 Επιτέλους κάτι καλό!!

     Είχα πολύ καιρό να ακούσω ένα τραγούδι με στίχους ελληνικούς απλούς σοβαρούς ελκυστικούς και της άκουσα από την Κλαύδια....... στο "Αστερομάτα". Ακόμα και τελευταίο να βγει το τραγούδι θεωρώ πως είναι μια από τις ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΕΣ συμμετοχές που θα έχουμε στείλει. 

Τελευταίο δε θα βγει, ούτε καν μεσαίο. 

Θα το δούμε αρκετά ψηλά χωρίς πολλές φανφάρες , αλληγορίες , συσχετισμούς και δήθεν. 

Καλή επιτυχία!

ΤΕΜΠΗ.....Καταραμένο μέρος

 Το 2003 τον Απρίλιο ένα λεωφορείο που μετέφερε μαθητές από εκδρομή συγκρούστηκε με Νταλίκα που μετέφερε φορτίο τέτοιο ώστε να σκοτωθούν 21 από αυτούς...

Το 2023 το Φλεβάρη άνθρωποι που είχαν εμπιστευτεί την ασφάλεια του σιδηροδρόμου επέστρεφαν στα σπίτια τους συμμετείχαν σε τρομερή σύγκρουση που έγινε με εμπορική αμαξοστοιχία και πέθαναν με τραγικό θάνατο. Ήταν 57

78 άτομα πέθαναν στο καταραμένο μέρος με είκοσι χρόνια διαφορά και ενώ τα πρώτα 21 φαίνεται να έχουν δικαιωθεί με φυλακίσεις / τιμωρίες των ιθυνόντων - όλα ψυχολογικά βέβαια γιατί η μνήμη του προσώπου σου δε φεύγει.... τα 57 ακόμα ψάχνουν το χαρακτηρισμό των υπευθύνων...

Ένα τραγικό δέντρο αξιών/ γεγονότων / συσχετισμών ξεκινάει από το μοιραίο υπάλληλο  που δεν έκανε "κλικ" σε μια φάση που ήταν κρίσιμη για την επιβίωση ή όχι των επιβατών και σε τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία που ήταν υπεύθυνο για το ότι ακόμα και άτομα που σωθηκαν από τη σύγκρουση να γίνουν παρανάλωμα του πυρός.

Προχθές την Κυριακή χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκαν στο Σύνταγμα και σε άλλες πόλεις της χώρας ακόμα και στο εξωτερικό για να ζητήσουν το λόγο, να μάθουν αν γίνεται κάποια συγκάλυψη, κάποιος να τους πει τι πραγματικά έγινε και ποιος τελικά θα πάρει την ευθύνη.

Δύσκολα πράγματα, συμφέροντα τριγύρω, πονεμένοι γονείς, οργισμένοι τραυματίες , αγορεύσεις , νουθεσίες, χημικά... και στη μέση κάποιοι κουκουλοφόροι για να χαλάνε τα πράγματα... Δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο.

Συμπαραστέκομαι στον πόνο των πληγέντων δηλαδή σε δεύτερη μοίρα αυτών που έχασαν πρώην γελαστά πρόσωπα που στείλανε ένα μήνυμα ότι επιστρέφουν και δεν επέστρεψαν ποτέ. Στα πρόσωπα που τραυματίστηκαν σοβαρά και θα το πληρώνουν μια ολόκληρη ζωή και σε όλους τους επιβάτες τους επιζήσαντες ενός τραίνου που δε θα θελαν να ξαναζήσουν τέτοια εμπειρία ούτε αυτοί ούτε οι συμπολίτες τους ούτε κανείς άλλος.

Πρέπει όλοι είτε η κυβέρνηση είτε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να κάνουν ό,τι είναι απαραίτητο ώστε να φανερωθεί η αλήθεια στο χρόνο που πρέπει και σίγουρα όχι στο άμεσο ... απειρο ...και να μην υπάρχουν κωλυσιεργίες από κανέναν....

Δεν έχω κάτι άλλο να πω...

Τέλος Εποχής...

     Πως να μπορείς να αδιαφορήσεις όταν γύρω σου φεύγουν πρόσωπα που αποτέλεσαν ορόσημα της εποχής μας για τον έναν ή τον άλλο λόγο..... Άνθρωποι φεύγουν από την κοινή θέα για ένα καλύτερο μέρος, ελπίζω.

    Στην αρχή της γνωριμίας με αγαπημένο μου πρόσωπο το πρώτο που άκουσα όταν μιλάγαμε για σχετικό θέμα ήταν η αναφορά της στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο και τι πρόσφερε στους ανθρώπους που έπρεπε να ξαναφέρει ( όσους ήθελαν όπως έλεγε ) στο χώρο της Ορθοδοξίας. Λιτός, καθημερινός και συνάμα δυνατός πρόσφερε για μια γενιά χρόνια τη ζωή του για να μπορέσει να φέρει τον κόσμο που επιθυμούσε στο χώρο από τον οποίο είχε φύγει... 95 χρονών πια ξεκίνησε το ταξίδι του για να λάβει τη θέση που του αξίζει. ..........

    Σε άλλο χώρο, σε άλλη διάσταση , ίσως σε πιο πεζό περιβάλλον ένας άλλος ήρωας για το χώρο του ποδοσφαίρου πια. Ο Μίμης Δομάζος. Ο μικρός τω Δέμας Γίγαντας του Ελληνικού ποδοσφαίρου έφυγε ταλαιπωρούμενος από ασθένεια στα 83 του χρόνια. Ο άνθρωπος με την τρομερή του διάνοια και ποδοσφαιρική νοημοσύνη τίμησε τα χρώματα του Παναθηναϊκού, λίγο της ΑΕΚ και πολύ της Εθνικής Ελλάδος και μας βοήθησε να είμαστε περήφανοι για το Ελληνικό Ποδόσφαιρο... Έφυγε κι αυτός κλείνοντας ένα άλλο κεφάλαιο στην ιστορία του αθλητισμού.

    Τέλος ας μην ξεχάσουμε και τον Ιάσονα τον Τριανταφυλίδη , ίσως όχι τόσο δοξασμένο όπως οι παραπάνω αλλά ένα πολύ γνωστό πρόσωπο της εποχής που πέρασε τον οποίο τον γνωρίσαμε ακόμα καλύτερα μετά την έναρξη της ιδωτικής Τηλεόρασης... 61 χρονών είχε σίγουρα ακόμα να δώσει στην Ελληνική κοινωνία...

    Δεν μπορεί να συγκριθεί κανένας με κανέναν από τους τρεις ... Ο καθένας έδωσε στο χώρο του ότι καλύτερο μπορούσε. Τρεις διαφορετικοί τομείς τρία διαφορετικά πρόσωπα. Ο πρώτος οδήγησε ένα κράτος στην Ορθοδοξία  και έκανε ένα έθνος περήφανο , ο δεύτερος οδήγησε ένα έθνος στις επιτυχίες όσον αφορά τον αθλητισμό κι ο τρίτος σηματοδότησε τη νέα τηλεόραση πέραν των κρατικών καναλιών.. Όλοι ... το Γενάρη του 2025 κοντά κοντά....

Φυσικά... δεν ξεχνάμε την Καίτη Γκραίη , το Σαργκάνη  και πόσους ακόμα....

Φεύγουμε....

      Το διαστημόπλοιό μας είναι έτοιμο να φύγει.   Ξεκινάει για να δει τον κόσμο από ψηλά σε τροχιά γύρω από την αγαπημένη μας γη.... Έναν πλανήτη που περνάει τόσα δεινά κάθε μέρα ,
 κάθε στιγμή . 

       Μια χώρα που ψάχνει να βρει προσανατολισμό και έναν κάτοικο που προσπαθεί να ισορροπήσει για να βρει και τα καλά της στοιχεία αλλά και τα κακά...... με σκοπό να καταλάβει που βρίσκεται......

Καλό μας ταξίδι